Moderatorem spotkania była prof. dr hab. Joanna Jasińska, Prorektor ds. dydaktycznych i rozwoju WUMed.

Transplantacje stały się uznaną i powszechnie stosowaną specjalizacją medyczną. To, co było nieosiągalne, jest obecnie w zasięgu lekarzy transplantologów. Nie zawsze tak było.

Jak podkreślił prof. Prokurat to wkład wielu odkryć, z różnych dziedzin nauki pozwalał kolejnym uczonym i badaczom na całym świecie na poszerzanie dorobku transplantologii i rozwój medycyny transplantacyjnej. Dzięki temu nastąpił szybki, wręcz rewolucyjny rozwój jakościowy i ilościowy dokonywanych zabiegów transplantacji na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci, postępowało doskonalenie techniki przeprowadzania zabiegów operacyjnych przy udziale coraz bardziej precyzyjnych narzędzi chirurgicznych, urządzeń oraz nowych technologii.

Najbardziej dynamicznym okresem rozwoju transplantologii klinicznej była druga połowa ubiegłego wieku. Przeszczepianie komórek, tkanek i narządów stało się faktem, a udoskonalona opieka potransplantacyjna sprawiła, że przeżycie pacjentów po zabiegach jest obecnie coraz dłuższe i powiązane z coraz lepszą jakością życia. Transplantacje stały się uznaną, skuteczną i powszechnie stosowaną metodą leczenia schyłkowej niewydolności narządów.

Termin medyczny „transplant” został użyty po raz pierwszy w 1778 roku przez szkockiego anatoma i chirurga Johna Huntera, prowadzącego doświadczenia z przeszczepami jajników i jąder pomiędzy niespokrewnionymi zwierzętami. Jako pionier chirurgii doświadczalnej uważał on, że silne zespolenie tkanek żywych wytwarza u nich zdolność ich ponownego zrostu.

Natomiast, współcześnie terminu „transplantacja” używa się na określenie zabiegu przeniesienia żywych komórek, tkanek lub całych narządów pomiędzy różnymi osobnikami tego samego gatunku, tkanek własnych danego osobnika u niego samego, tkanek lub narządów pomiędzy różnymi gatunkowo osobnikami w taki sposób, aby tkanki przeniesione podjęły czynności życiowe i utrzymały zdolność odnowy w nowym organizmie, zwanym biorcą. Przeszczepianiu podlegają: krew, skóra, kości, chrząstki, rogówka, naczynia krwionośne, nerwy, jelita, zastawki serca, szpik kostny, opona twarda, duże narządy unaczynione (serce, wątroba, płuco, nerki), a nawet całe kończyny i twarze.

Współczesna transplantologia wciąż się rozwija, prace naukowców trwają. Postęp w tej dziedzinie medycyny jest nadal dynamiczny. Wciąż istotnym elementem pozostaje jednak permanentne upowszechnienia wiedzy o dobroczynnej roli transplantacji.

Dziękujemy Panu Profesorowi za wykład a Wszystkim studentom za udział w wydarzeniu